Tanto a placa Norteamericana como a do Pacífico desprázanse en dirección noroeste.
2)
A pesar de que a dirección do desprazamento das placas implicadas na falla de San Andrés é practicamente a mesma, prodúcense movementos sísmicos como consecuencia das diferentes velocidades en que se desprazan estas placas.
Este feito, fai parecer que a placa Norteamericana se mova cara ao sueste.
3)

California é un lugar idóneo para estudar os terremotos porque é onde se encontra a falla de San Andrés e, polo tanto, onde son especialmente frecuentes estes fenómenos.
Os terremotos en California rexístranse a unha profundidade máxima de 25 km.
4)
Se comparamos os terremotos das zonas de subdución cos orixinados nas fallas de transformación poderemos apreciar que os hipocentros se localizan en profundidades moi diferentes. Mentres que nos primeiros poden chegar a alcanzar os 700 km de profundidade, os segundos alcanzan unha profundidade máxima de 25 km.
5)
Por exemplo:
- Falla de transformación entre a placa India e a placa Euroasiática: a india desprázase cara ao noroeste e a Euroasiática cara ao suroeste.
- Falla de transformación no Atlántico que separa a placa Norteamericana da Sudamericana: a placa Norteamericana desprázase cara ao oeste e a Sudamericana cara ao leste.
- Falla entre a placa do Caribe e a de Sudamerica: a placa do Caribe desprázase cara ao leste e a Sudamericana cara ao oeste.
6)
No mapa podemos localizar a falla de San Andrés que conecta unha zona de dorsal cunha zona de subdución.
No hay comentarios:
Publicar un comentario